Hûş Der Dem
Manası, her nefes alış verişte uyanık bulunmak, gaflette olmamaktır. Hak yolcusu, her nefesini Allah ile huzur ve uyanıklık içinde alıp vermelidir. Bütün vakitlerini bir çeşit ibadet ve taat içinde geçirmelidir. Çünkü Allah'ın zikri ve itaati içinde geçen her nefesle kul Yüce Allah'a bağlanmış olur. Böyle nefesler diridir, canlıdır, tatlıdır, feyizlidir. Gafletle çıkan ve isyanda harcanan bütün nefesler ölüdür, feyizsizdir, nursuzdur, tatsızdır.
Gaflet anında insan Rabbiyle kalbinin bağını kesmiş olur.
Şah-ı Nakşibend (k.s) der ki:
"Bizim terbiye yolumuz, nefeslere varana kadar her anını uyanık geçirme üzerine kurulmuştur. Uyanık sûfî, iki nefes arasını bile zikirle geçirir."
Arifler der ki:
Bu çok zor bir iştir. Ancak peşine düşenler ve zati zikre geçenler, onun mümkün olduğunu anlarlar. Çünkü bu hâli bizzat yaşarlar.
Hak yolcusu, elindeki anı iyi değerlendirmelidir. Geçmiş zamanın derdi ve geleceğin endişesi ile eldeki anını zayi etmemelidir. İşin en doğrusu, sık sık istiğfar etmelidir.